Dag blauwe zee en lekker wit zand!

Uiteindelijk zijn het 4 nachten op Ko Lipe geworden...Ik had er eigenlijk niet weg willen gaan...

Ik zal es niet over eten beginnen =)

Ko Lipe is het zuidelijkste eilandje in de Andaman Zee in de Thaise provincie Satun en maakt deel uit van het Tarutao National Marine Park. Je kan er alleen per boot komen, geen luchthaven in de buurt en als je vanaf een ander eiland komt in het laagseizoen, moet je eerst naar het vaste land varen om vervolgens de boot te nemen naar Ko Lipe. Kortom voor sommige een plek om over te slaan. Je vindt er 3 grote stranden: Pattaya Beach, Sunrise Beach en Sunset Beach. Het eiland kan men te voet verkennen, met kinderen kan het soms wat ver zijn en met een buggy helemaal lastig, omdat er zandweggetjes zijn en op het strand niet handig. Laat staan met baggage! Dus neem een taxi. Op een paar brommers na, al dan niet met een constructie eraan vast om mensen of spullen te vervoeren, is er geen gemotoriseerd verkeer. Ok, het resort waar wij verbleven had een busje. Er zijn een paar verharde wegen en de rest zandweggetjes. In de hoofdstraat 'Walking Street' vind je allemaal toeristenbureautjes, restaurantjes, massagesalons en low budget accomodaties. Er is maar 1 'ding-dong' 7-11 supermarkt en ik heb 2 pinautomaten gevonden. Bij de 7-11 en vlakbij het strand, beiden in de Walking Street. In het laagseizoen was niet alles open en ze zijn volop aan het bouwen, Ko Lipe wordt langzaamaan ontdekt door toeristen. Dat is wel jammer natuurlijk. Een eiland wat volgebouwd wordt en de vervuiling die ontstaat. Op het strand ligt het soms vol met plastic (flessen) en ander afval. Het strand voor ons resort werd blijkbaar bijgehouden, want het was er opgeruimd. Elke maandagmorgen om 10.00 uur op het strand voor Walking Street, kan je meehelpen om afval op te ruimen. Bij restaurant Elephant kan je zelfs een rvs drinkbeker kopen die je overal op het eiland gratis kan refillen met water. Ik heb niet gezien waar dat dan was.

We hadden over de reis ongeveer 11 uur over gedaan, wat in het hoogseizoen maar 3 uurtjes was van eiland naar eiland, maar wat was het prachtig toen we aankwamen op het platform. Ik was de reis hier naar toe alweer vergeten toen ik eenmaal het heldere water zag en het witte zand. Een bungalowtje vlakbij het strand en dat was gewoon heerlijk. Je kijkt naar de zee, hoort de golven aanspoelen, voelt het warme zeewindje en de rest...welke rest?

We waren vooral bezig met op het strand hangen (wat ik normaal nooit doe!) eerst heel even liggen op het strandbedje en daarna moesten er zandtaartjes gemaakt worden. Testen waar het beste zand lag. Dat zand, dat voelde net als poedersuiker of als tarwebloem, zo zacht, zo wit. Dat blauwe zeewater, de felle zon, je snapt wel dat mijn hartje een sprongetje maakte. Genoeg taartjes gemaakt, ik liet Ben spelen en ging er gewoon naast liggen op mijn rug. Sinds we zijn gaan eiland hoppen gaat dat zand toch overal zitten. Het zeewater dat af en toe mijn benen koelden en ik met mijn handen een modderpoeltje kon maken en het zo tussen mijn vingers kon laten glijden. Af en toe wat spetters en zand van Ben die ook druk bezig was met springen en doen.

Op het hele eilandje is de wifi verbinding erg traag. Af en toe rook je de riolering in de bungalow en kreeg je de beestjes er ook bij. Miertjes en zelfs kakkerlakjes die uit het doucheputje, wasbak komen of gewoon op de voordeur zit. Oja, zelfs een duizendpoot op het bed. Hoe veel of hoe weinig je ook voor een slaapplaats betaalt, de beestjes krijg je erbij. Je zit hier immers middenin de natuur. Ik zeg kakkerlakjes omdat ik de grote ken in Indonesië die rond de 6cm zijn.
Het leuke om met een kind te reizen is dat ze hele andere dingen zien. Kijk mama en wijst omhoog, dat is een adelaar Ben! Of een duizendpoot die over de grond loopt. Op Ko Lanta waren het er zelfs duizenden =) Ben leert ook veel tijdens de vakantie. Bijvoorbeeld wat zwerfhonden zijn dat ze geen huis hebben of wat er allemaal komt kijken bij vliegen met een vliegtuig of varen met een boot. Engels leren en zelf willen bestellen haha.
Op de laatste dag nog een stevige voetmassage van een uurtje laten doen lees: voeten, hele benen, armen, hoofd en rug worden meegenomen. Ik voel mijn benen nog steeds. Het was iets te stevig want ik vroeg na afloop om water omdat ik hoofdpijn had en een beetje misselijk was. Wat rusten in de kamer en na een maaltijd was ik weer opgeknapt. Wat eten allemaal niet kan doen.

Dag blauwe zee en lekker wit strand!