Koh Phi Phi

Om 12.00 uur vertrok het busje richting Krabi town voor een boottocht van 2 uur. Ik zag er tegenop want ik heb een boottochtje meegemaakt van Langkawi naar Penang in Maleisië ook van 2 uur en toen heb ik alleen maar zitten spugen. Het was destijds ook een kleinere boot. Daarom heb ik voor de zekerheid een pilletje ingenomen. Ben instructies gegeven dat hij alleen beneden mocht spelen, niet naar boven mocht, niet met vreemden mee en als iemand iets vraagt altijd eerst aan mama moet vragen. Zo heb ik even het laatste uurtje mijn ogen dicht kunnen doen en stil gezeten, want zodra ik maar bewoog, werd ik al misselijk. Af en toe gekeken of ik Ben nog zag. Gelukkig dat ging allemaal goed.

Bij aankomst was het giga druk. Veel toeristen die uit de boot gingen maar ook veel toeristen die de boot namen om weg te gaan en dat allemaal op de zelfde brug. Veel mannetjes met naambordjes van het hotel om toeristen te lokken. Ook veel taxi mannetjes. Ze vroegen ook 20 baht 'entree' om het eiland op te mogen, om het eiland schoon te houden. Grote onzin, want het was echt niet schoon. Ik had 1 briefje van 20 klaar voor Ben ga ik niet betalen. Door de drukte zijn we er zo doorheen geglipt.
Als het goed was was het hotelletje vlakbij de pier. Gelijk gevraagd aan buitenlanders van een duikschool waar het hotel was want de locals weten het haast nooit. En inderdaad er kwam een jongen naar me toe die vroeg waar ik heen ging. Ik noemde het hotel en hij wist inderdaad niet waar dat was. Nee dat wist ik al jongetje.

Spullen gedropt en gelijk op zoek naar Papaya waar ze schijnbaar heerlijk Thais eten hebben. Ja sorry Sacha, ik kan maar geen genoeg van Aziatisch eten krijgen haha. Ik had bami met kip en veel groente, zalig!, besteld en loempiaatjes. In eerste instantie was ik teleurgesteld dat het maar een klein bordje was en ik ga straks een ander gerecht bijbestellen. Ehhh...hehe het was toch wel genoeg. Ben en ik delen meestal 1 gerecht want dat is meestal wel genoeg voor ons. Natuurlijk nog een toetje of iets kleins erbij. Oh en die mango lassi's die ik al naar binnen heb geslurpt, deze was tot nu toe wel het aller lekkerst. Riena, ook hier weer geldt: veel suiker naar binnen en ik zweet het er weer uit haha.

Daarna gewandeld door de straatjes en even op het strand geweest. Het zand is hier echt net poedersuiker, zo zacht! Ben ging gelijk taartjes maken. Morgen gaan we aan een mooier strand taartjes maken Ben.