Wat een drama
19 Mei 2015 | Japan, Tokio
Hi allemaal!
Leuk dat jullie meelezen met mijn reis door Azië.
Maandag ochtend stond ik verkouden op, snotteren en niezen. Alsof mijn lichaam al wist dat ik in het vliegtuig ging stappen. Dat heb ik namelijk altijd: verkouden in het vliegtuig. Maar goed, na een stress volle ochtend vertrokken we met z'n vijven, samen met Okke, Mick en Jop, richting Schiphol. De achterbak geladen met een buggy, 1 grote en 1 kleine rugzak, 1 foto camera en een trolley voor Ben, in de vorm van de mascotte van KLM genaamd 'Bluey'. Het inpakken van mijn rugzak is een leuke oefening voor een volgende keer want ik heb alleen maar 6 kledingsetjes voor mezelf en 8 setjes voor Ben meegenomen, en nog vind ik dat ik teveel ander spul heb meegenomen. Ik las bij andere reisverhalen van gezinnen dat zij met alleen handbaggage reizen en 3 kledingsets in totaal meenemen. Vind ik knap hoor en ooit hoop ik dat ook eens te kunnen.
Na de baggage drop off zag ik mijn moeder, Johan en Joey staan en dikke tranen gelaten. Na een drankje en nog meer tranen en knuffels liepen we door de douane. Ben had veel bekijks met zijn Bluey!
De vlucht van 10,5 uur viel mee en Ben was ook heel lief. Het was af en toe wat stuntelen met beide opklaptafeltjes met dienblaadjes met eten erop als hij dan naar de wc moest, maar ik zag het als een uitdaging en moest alleen maar lachen hoe ik de situatie op een handige manier ging oplossen.Het lukte alleen niet om te slapen. Gelukkig kon Ben 3 uurtjes slapen en ik had inmiddels knallende koppijn.
Aangekomen op Tokyo Narita airport liep je richting de douane en werd jouw lichaamstemperatuur gemeten met een of andere camera. Eenmaal in de rij worden we eruit gepikt omdat ik met een kind reis en had ik nog maar 1 wachtende voor me. Het was nog even wachten op de buggy en rugzak. Alles compleet en Ben in de buggy, helaas niet de rugtas in de buggy en toen voelde ik dus waarom je licht moet inpakken! Bikkel die ik ben ga ik op zoek naar een pinautomaat en zie ik de ticket counter om treinkaartjes te kopen. Eerst geld. Hele lange rij voor de ATM, in de verte zoek ik naar bordjes met ATM en bingo! 1 wachtende voor mij. Ik pin en ga terug om treinkaartjes te kopen. Ik geef gelijk aan waar ik naartoe wil en betaal een kaartje. De aardige jonge dame heeft het netjes op een papiertje geschreven waar ik moet overstappen, welke trein ik moet hebben, hoelaat die gaat en welk perron. Zo wil ik dat de hele vakantie wel. Dan ga je naar beneden met de roltrap en nog een en dan kom ik je in de trein wereld. Dat was groot en weer zoeken en vragen waar ik moet wezen. De treinreis duurde geloof ik 1 uur! Om vervolgens over te stappen op de metro voor een paar haltes. Ik was al behoorlijk misselijk geworden en had gelukkig al in het vliegtuig om disposable bags gevraagd, maar wilde die echt niet gaan gebruiken in de trein! Ik snapte niet waar ik moest zijn voor de metro dus heb ik het weer gevraagd en blijkbaar wisten mijn voorgangers het ook niet, want ik kreeg een klein printje met plattegrond waar ik moest zijn. Het leek net een schatkaart. Een dame wilde Ben helpen met al die roltrappen op en af te gaan zodat ik de baggage kon doen. Weer de gedachte: waarom heb ik zoveel meegenomen?! Gelukkig moest ze dezelfde halte uitstappen en wilde ze me de weg nog wijzen want er waren zoveel uitgangen op die halte. Het is daar gewoon huge! Dus was ik allang blij dat ze er was. Alleen wist ze niet waar het hotel was en ze hielp me waar ze kon. Achteraf heb ik een heel stuk omgelopen! Want de halte en hotel was maar 5 minuten. Ik kwam na 4 uur aan in het hotel. Kapot en bezweet kwam ik aan, ik zie het maar als vetverbranding =) en ik vroeg of er al een kamer vrij was, want ik was 3 uur te vroeg met inchecken. Gelukkig konden we meteen naar de kamer, lekker ruim. Ik vertelde Ben dat mama een beetje ziek was, het was zo benauwd en hoppa boven de wc gehangen, alleen kwam het ontbijt er niet uit. Ben stond er bij te kijken. Even later gaat hij ook naar de badkamer en zegt, ik voel me niet zo lekker ik moet even spugen. Ik hoor kleine spuuggeluidjes en zegt dat hij even z'n mond moet afvegen. Kleine grapjas. Douchen, een paracetamolletje en 2 uurtjes slapen. Iets opgeknapt. Om een uur of 17.00 de deur uit gegaan om te eten en wat boodschapjes gehaald. Daarna kleuren op de kamer en naar bed. Het was een pittig dagje.
Leuk dat jullie meelezen met mijn reis door Azië.
Maandag ochtend stond ik verkouden op, snotteren en niezen. Alsof mijn lichaam al wist dat ik in het vliegtuig ging stappen. Dat heb ik namelijk altijd: verkouden in het vliegtuig. Maar goed, na een stress volle ochtend vertrokken we met z'n vijven, samen met Okke, Mick en Jop, richting Schiphol. De achterbak geladen met een buggy, 1 grote en 1 kleine rugzak, 1 foto camera en een trolley voor Ben, in de vorm van de mascotte van KLM genaamd 'Bluey'. Het inpakken van mijn rugzak is een leuke oefening voor een volgende keer want ik heb alleen maar 6 kledingsetjes voor mezelf en 8 setjes voor Ben meegenomen, en nog vind ik dat ik teveel ander spul heb meegenomen. Ik las bij andere reisverhalen van gezinnen dat zij met alleen handbaggage reizen en 3 kledingsets in totaal meenemen. Vind ik knap hoor en ooit hoop ik dat ook eens te kunnen.
Na de baggage drop off zag ik mijn moeder, Johan en Joey staan en dikke tranen gelaten. Na een drankje en nog meer tranen en knuffels liepen we door de douane. Ben had veel bekijks met zijn Bluey!
De vlucht van 10,5 uur viel mee en Ben was ook heel lief. Het was af en toe wat stuntelen met beide opklaptafeltjes met dienblaadjes met eten erop als hij dan naar de wc moest, maar ik zag het als een uitdaging en moest alleen maar lachen hoe ik de situatie op een handige manier ging oplossen.Het lukte alleen niet om te slapen. Gelukkig kon Ben 3 uurtjes slapen en ik had inmiddels knallende koppijn.
Aangekomen op Tokyo Narita airport liep je richting de douane en werd jouw lichaamstemperatuur gemeten met een of andere camera. Eenmaal in de rij worden we eruit gepikt omdat ik met een kind reis en had ik nog maar 1 wachtende voor me. Het was nog even wachten op de buggy en rugzak. Alles compleet en Ben in de buggy, helaas niet de rugtas in de buggy en toen voelde ik dus waarom je licht moet inpakken! Bikkel die ik ben ga ik op zoek naar een pinautomaat en zie ik de ticket counter om treinkaartjes te kopen. Eerst geld. Hele lange rij voor de ATM, in de verte zoek ik naar bordjes met ATM en bingo! 1 wachtende voor mij. Ik pin en ga terug om treinkaartjes te kopen. Ik geef gelijk aan waar ik naartoe wil en betaal een kaartje. De aardige jonge dame heeft het netjes op een papiertje geschreven waar ik moet overstappen, welke trein ik moet hebben, hoelaat die gaat en welk perron. Zo wil ik dat de hele vakantie wel. Dan ga je naar beneden met de roltrap en nog een en dan kom ik je in de trein wereld. Dat was groot en weer zoeken en vragen waar ik moet wezen. De treinreis duurde geloof ik 1 uur! Om vervolgens over te stappen op de metro voor een paar haltes. Ik was al behoorlijk misselijk geworden en had gelukkig al in het vliegtuig om disposable bags gevraagd, maar wilde die echt niet gaan gebruiken in de trein! Ik snapte niet waar ik moest zijn voor de metro dus heb ik het weer gevraagd en blijkbaar wisten mijn voorgangers het ook niet, want ik kreeg een klein printje met plattegrond waar ik moest zijn. Het leek net een schatkaart. Een dame wilde Ben helpen met al die roltrappen op en af te gaan zodat ik de baggage kon doen. Weer de gedachte: waarom heb ik zoveel meegenomen?! Gelukkig moest ze dezelfde halte uitstappen en wilde ze me de weg nog wijzen want er waren zoveel uitgangen op die halte. Het is daar gewoon huge! Dus was ik allang blij dat ze er was. Alleen wist ze niet waar het hotel was en ze hielp me waar ze kon. Achteraf heb ik een heel stuk omgelopen! Want de halte en hotel was maar 5 minuten. Ik kwam na 4 uur aan in het hotel. Kapot en bezweet kwam ik aan, ik zie het maar als vetverbranding =) en ik vroeg of er al een kamer vrij was, want ik was 3 uur te vroeg met inchecken. Gelukkig konden we meteen naar de kamer, lekker ruim. Ik vertelde Ben dat mama een beetje ziek was, het was zo benauwd en hoppa boven de wc gehangen, alleen kwam het ontbijt er niet uit. Ben stond er bij te kijken. Even later gaat hij ook naar de badkamer en zegt, ik voel me niet zo lekker ik moet even spugen. Ik hoor kleine spuuggeluidjes en zegt dat hij even z'n mond moet afvegen. Kleine grapjas. Douchen, een paracetamolletje en 2 uurtjes slapen. Iets opgeknapt. Om een uur of 17.00 de deur uit gegaan om te eten en wat boodschapjes gehaald. Daarna kleuren op de kamer en naar bed. Het was een pittig dagje.
-
20 Mei 2015 - 07:02
Bobby:
Goed om te horen dat jullie veilig zijn aangekomen!! Even een paar daagjes wennen en je plekje vinden en dan voelen jullie je al een stuk beter. Veel plezier met zn tweetjes! -
20 Mei 2015 - 11:31
Desiree:
Hey hey,
Fijn om te lezen dat jullie goed zijn aangekomen. Goed blijven drinken en ik blijf je volgen! Leuk!
xxx -
20 Mei 2015 - 11:31
Joop & Magda:
Wij wensen jullie een heel fijne trip en zullen het reisverslag met veel plezier volgen.
Groeten van Joop & Magda. -
20 Mei 2015 - 14:30
Suus:
Altijd weer een gedoe he, zo'n heenreis. Maar jullie zijn (min of meer!) goed aangekomen en het genieten kan beginnen! :-) -
20 Mei 2015 - 14:33
Vonny Roozen:
Blij dat jullie veilig zijn aangekomen. Mooi verhaal! Geniet van jullie reis!! Kus, -
21 Mei 2015 - 13:45
Jolanda Hogeveen:
Hoi, fijn dat alles goed is gegaan. Ik vind het Top wat je doet. Geniet ervan en dikke kus aan Ben -
21 Mei 2015 - 13:48
Anita:
Hi Maureen, wat een verhaal alweer! Leuk beschreven en heel beeldend -
21 Mei 2015 - 14:59
Freddy & Utju:
Het is aangenaam om je reisverslag te lezen. Er is daar veel te bezichtigen. Selamat jalan di Japan.
Groetjes aan allebei. -
21 Mei 2015 - 21:23
(O)pa TonHartlooper:
Oef, ik zat min of meer mee te zweten in dat verhaal van je! Kan zo'n eerste dag nòg zwaarder verlopen dan deze, die jij ons schetste?! Ongetwijfeld dapper van je, hoor. En die kleine Ben vind ik ook 'n schitterende reisgenoot.. eigenlijk de enige bagage, die je wilt meenemen. Enfin, hij maakt al die ballast opnieuw weer veel lichter met z'n grapjes. Ja, volhouden maar en ik wens jullie in de komende tijd veel plezier en geluk op deze lange reis toe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
