Nog meer regen in Hoi An!

De volgende stop was Hoi An met een privé auto. Het was niet zo ver rijden, kleine drie uur met een stop. Onderweg namen we de tunnel (6km lang) wegens het slechte weer van regen en mist. We hebben nog een stop gemaakt bij Marble Mountains. Niet zo heel denderend, de regen denderde er wel lekker doorheen. In de grotten stonden beelden van inderdaad marmer. Zelfs in het marmer waren er beelden gebeeldhouwd. Na een half uurtje waren we er alweer uit. Ik moest nog erst een wc opzoeken. Er lagen allemaal schoenen en slippers op de grond dus ik was er al bang voor dat de schoenen uitmoesten (ik gok vanwege de regen). Dat vond ik zo niet fijn. Op mijn tenen op mijn sokken liep ik weer terug naar mijn schoenen. Ik vond het al vreemd dat er een dame was die wel op haar slippers erin mocht. Bleek dat al die slippers die er lagen, je mocht gebruiken! Ach ja...
Ik kreeg die ochtend een mail van het hotel in Hoi An dat de chauffeur het hotel moest bellen omdat er geen auto's konden komen omdat een gedeelte van de stad onder water stond. Geen idee wat dat precies inhield maar we zien het wel. We stopten waar de chauffeur had afgesproken en toen zag ik het. De lager gelegen straten stonden onder water, met bootjes af en aan werden toeristen vervoerd. Jeetje...Het regende nog steeds. Er was iets met een dam in de bergen die om de vijf uur de sluizen opendeed om het teveel aan water te lozen. Dat een gedeelte van de stad dan onder water stond maakt dan niks uit?
Ik had van te voren drie nachten geboekt in een mooi hotel zodat ik een paar dagen in deze mooie stad kon blijven en eventueel mijn verblijf kon verlengen. Het zag er niet naar uit dat het de volgende dag zou stoppen met regenen. We zaten vast in het hotel. We konden ook buiten het ondergelopen gedeelte een hotel zoeken, maar als het dan toch continu aan het regenen was, had ik daar eigenlijk niet zoveel zin in.
Die avond aten we beneden in het restaurant. Ik trok de slippers aan die in de kamer lagen. Dat is mooi want dan kon ik daarop lopen tijdens de rest van de vakantie. Mijn nieuwe sandalen die ik had gekocht, zaten niet helemaal lekker.
De volgende ochtend ging de telefoon van het hotel al heel vroeg. Ik sliep nog half en had geen behoefte om de telefoon op te nemen. Wat later ging de deurbel. Grrrrr. Bleek het ontbijt te zijn. Waarom dat nou gebracht werd? Tegen de lunch gingen we naar beneden en bleek dat het water was gestegen en dat de begane vloer van het hotel onder water stond. Aha, vandaar. Dus werd het menu naar onze kamer gebracht en konden we bestellen. Die avond had ik gebeld om een dag eerder uit te checken om naar Saigon, oftewel Ho Chi Minh, te vliegen. Tevens ontbijt en vervoer naar luchthaven geregeld. Het enige wat we in de kamer hebben gedaan naast vervelen was tv kijken en iPad. Er zit niks anders op dan een volgende keer de twee plaatsen te bezoeken. December was geen regenseizoen, maar we hadden gewoon pech.