De buurt verkennen in the old quarter in Hanoi

We zijn ongeveer 15 uur onderweg en onze eerste vlucht bracht ons naar Hong Kong. We waren wat later vertrokken dan gepland. Wát een vlucht. Het was een middag vlucht en Ben gaat dan echt nog niet slapen. Die vluchten zijn altijd ingesteld op de tijd van bestemming. Je eet wat en de lichten gaan uit. Ben moest ik af en toe vermaken. Ik heb niet kunnen slapen. Ben viel de laatste twee uren in slaap vlak voor de landing. Dat was vorig jaar net zo. Hij was hartstikke moe, maar hij had het zo goed gedaan tijdens de vlucht.

In Hong Kong moesten we nog even wachten op onze tweede vlucht naar Hanoi. Weer door de controlepost heen en met een busje werden we naar een kleinere terminal gebracht. Ben was inmiddels niet lekker geworden. Toen we de slurf in gingen zei hij dat hij moest spugen en ik haalde vliegensvlug een zipper zakje te voorschijn. Zakje was vol en ik liet het achter. Ben had de hele vlucht geslapen. Hmmm, hoe zal dit aflopen? Vorig jaar had ik nog een buggy mee, maar dit keer niet. Dan gaat hij maar op mijn rug. We moesten nog onze visa on arrival halen en betalen, door de douane én de rugzak ophalen. Hoe ga ik dit allemaal doen. First things first en dat was visa halen. Ik zag de balie, dat was 1. Paspoort met formulieren afgeven, die ik thuis al had ingevuld en wachten tot je naam werd geroepen. Ok, ophalen en betalen. Precies zoals dat op internet al werd aangegeven. Er waren lange rijen in de foreigner rij. Het viel mij op dat het niet uitmaakte in welke rij je stond. Ik neem de kortste de diplomaten rij. Drie wachtenden voor mij. Ineens roept Ben dat hij moest spugen. Gelukkig had ik een spuugzakje uit het vliegtuig meegenomen want je weet maar nooit. Ik ben toen uit de rij gestapt wat ik niet had moeten doen! Ineens was heel Azië geland in Hanoi, althans zo voelde dat, en alle rijen waren een kilometer langer, ok ik overdrijf. Ik ben er maar achter gaan staan. Ik ben nog gewisseld van rij totdat ik weer in de kortste rij stond. Door naar de bagageband. Alle bagage was er al afgehaald want ik was een tijd bezig. Laatste stap was kijken of de chauffeur er nog stond die ik had aangevraagd via het hotel. Yes hij stond er nog! Ik was blij! Nog even de ogen dicht gedaan want oogleden hingen op half zes.

Eenmaal in de bus was ik de omgeving aan het verkennen en vergelijken met andere bestemmingen in Azië. De omgeving zag er fris uit, veel natuur en niet druk op de weg. Iets anders dat ik gewend was van andere Aziatische steden. Je had ook niet die klap warmte in je gezicht als je door de deur bent van het vliegveld naar buiten. Maar dat kon ik wel verklaren omdat het in de maand december geen zomer seizoen is. Hoge luchtvochtigheid was er namelijk ook niet.
In de verte zag ik de stad. Eenmaal in de stad was het al wat drukker met mensen en brommers. Heel veel brommers. Er werd veel getoeterd om elkaar te waarschuwen i.p.v. agressie naar elkaar toe. Het hotel was in het oude gedeelte. De straatjes leken bijna hetzelfde als dé back packers straat in Bangkok. Allemaal winkeltjes volgepropt naast elkaar, vele eet en drink tentjes en brommers, heel veel brommers. Het hotel was netjes en we moesten nog even wachten tot de kamer gereed was. Inmiddels was het rond 12.30 uur en ik had wel zin om te slapen. In Nederland is het zes uur vroeger.
We hebben de spullen naar boven gebracht en uitgepakt. Ah een raam, even kijken waar we op uit keken. Het zag wat donker. Dat kwam ook omdat we uitkeken op een muur! En we zagen de airco apparaten zitten. Geen frisse lucht en geen daglicht, jammer.

We hebben de buurt wat verkend en een beetje gegeten. Het was zo druk op de weg, omdat al die brommers op de stoep staan geparkeerd, je moest wel op de weg lopen. Dat was nog wel een uitdaging. Soms had ik Ben op mijn rug genomen want het was zo gevaarlijk. Je moet je voorstellen dat er geen moment is dat de weg vrij is van al dat verkeer. Behalve om 3.00 uur 's nachts misschien. Die brommers komen maar voorbij racen kris kras door elkaar. Ik had me hierop al voorbereid en ik ging oversteken met de gedachte dat ik heel de overkant haal. De brommers gaan heel dicht langs je heen. Af en toe wat auto's ertussen.

We zijn die middag gelijk naar Friends Travel Vietnam gegaan, een tour agency die ook onze visa heeft geregeld. Ik heb aangegeven dat ik een tour naar Mai Chau en naar Halong Bay wilde en dat hebben ze voor ons geregeld.

Om 19.00 uur waren we weer terug en zijn we gaan slapen. Een nacht met wakker worden en weer in slaap vallen.